Ελατε τωρα, μην κολατε στην Ιταλιδα αοιδό, ξεκινα παλι το οδοιπορικό μας !
Μετα απο τρια τεταρτα μες την νυχτα φτασαμε στο Καψαλι,κατω απο την Χωρα,νοτια του νησιου,αλλα ας το πουμε αλλιως ... Φθασαμε στους μαστους της Κυθερειας Αφροδιτης,αφου οι δυο διδυμοι κολποι παρομοιαζονται μ αυτους.
Αποφασιστηκε το προγραμα με κανονα τις παρεκλισεις του και μετα απο ενα ποτακι για το καλωσορισμα και αφου τακτοποιησαμε τις Ιταλιδες πηγαμε για υπνο μετα τον χαβαλε μας.
Οσο και αν φαινεται παραξενο πρωι πρωι ο Τζημ Λεμανς επινε το καφεδακι του στο γραφικο λιμανακι
http://
http://
Πηραμε τον δρομο για Μυλοποταμο ενα γραφικο χωριο οπου οι τεραστιοι πλατανοι στην πλατεια του προδιδαν για την παρουσια νερου.Εδω συναντησαμε και τον αδελφικο φιλο του Teo Lamer που κοιταζε και ξανακοιταζε τα moto guzzi.Επεσαν και τα σχετικα αναμνηστικα εκατερωθεν.
Μες στο κατακαλοκαιρο η δροσια κατω απο τα πλατανια ηταν πολυτιμη, ενω τα τζιτζικια ειχαν ξεσαλωσει, τετοια εποχη δικαιωνονται στην παραβολη με τον μερμηγκα.
Δυο κυριες παραδιπλα φωτογραφιζονταν.
Το γκαρσον ,διατητης Football league, δεν αποκαλυψε την οπαδικη προτιμηση του μας εδειξε ομως το δρομο για τους καταρακτες.
Εικονες μαγικες κατεγραψαν τα ματια μας !
http://i1159.photobucket.com/albums/p629/thrylos11/KYTHIRA%207-2014/L1050957_zps86cbc09d.jpg[/IMG]
Αποφασισαμε να ανακαλυψουμε την παραλια Λιμνιωνας και πεσαμε διανα με την πρωτη . Μετα απο επτα χιλιομετρα σε αποκρημνο στροφιλικι οπου προσπαθουσαμε να μην μαγευτουμε απο τις φοβερες εικονες με τους γκρεμνους ,τους βραχους ,την θαλασσα, τον ηλιο φθασαμε σε ενα ευλογημενο κολπο με ενα μικρο οικισκο που παληα ξεκουραζονταν το καικι, πεντε εξι δενδρα πετρα και γαλανα,καταγαλανα νερα.
Εδω στον Λιμνιωνα ηταν το φετινο καλοκαιρι μας ... Καποια στιγμη μετα τις βουτιες μειναμε στον οικισκο μονοι μας , εκτος απο ενα ζευγαρι που ειχαμε δει και στους νερομυλους. Ο Νικος αξιος οικοδεσποτης, ολα τα κανει μονος σ αυτον τον τοπο , εβγαλε ολους τους φρεσκους μεζεδες και τα ποτα.
Αυτος μας αφησε να ζησουμε για λιγο σε κεινον και εμεις ημασταν γι αυτον βαλσαμο στην μοναξια απο τον επιγειο παραδεισό του.
Το ζευγαρι ο Τασος και η Ειρηνη ηρθαν στην παρεα μας η ψαγμενη μουσικη απο τον αυτοσχεδιο ενισχυτη του Νικου εδενε απολυτα με το περιβαλον.
-Νικο βαλε δυνατα ενα τραγουδι που αγαπας να σχισει την θαλασσα .
Εβαλε <το πελαγο ειναι βαθυ> σε στιχους Ν.Γκατσου και μουσικη Μ.Χατζιδακι
Πελαγο η φωνη του Στελιου Καζαντζιδη.
Ανατριχιλα !
Βραδιασε οταν φθασαμε στον Ποταμο Κυθηρων το μεγαλυτερο χωριο με ομορφα τοπικα χαρακτηριστικα.
Στην πλατεια πολυς κοσμος , ζωντανη μουσικη και καλοκαιρινο βουητο . Τα Moto Guzzi αντικειμενο θαυμασμου απ τους ψαγμενους,δεν ειχαν δει ποτε και τεσσερα μαζι.
-Λεσχη ειστε ?
-Οχι φιλε ανεξαρτητη κοινοτητα ειμαστε οι Guzzisti Hellas,ο συνηθης διαλογος.
Φθασαμε μεχρι και την Αγια Πελαγια βορεια πριν επιστρεψουμε στην βαση μας για την νυκτερινη εξοδο.
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
