Στα διόδια και στα σύνορα οι ουρές τεράστιες, αλλά είχαμε συμφωνήσει με το δάσκαλο να κάνουμε παντού "διήθηση"
και καλά που την κάναμε γιατί με τα δερμάτινα η ζέστη εν στάση είχε αρχίσει να γίνεται ανυπόφορη.
Μετά τη Σερβία και το κομματάκι της Βουλγαρίας, μπαίνουμε νωρίς το απόγεμα Ρουμανία από την εντυπωσιακή γέφυρα
του Δούναβή στο Vidin. Ήταν η πρώτη φορά που τον περάσαμε, αλλά τις επόμενες μέρες θα τον περνούσαμε πολλές ακόμη φορές
σε διάφορα σημεία.
Το πιο εντυπωσιακό με το που μπήκαμε Ρουμανία, ήταν το μήκος των χωριών.
Σκέτα σουβλάκια (καλαμάκια για κάποιους
). Μόνο ένας κεντρικός δρόμος (αυτός που περνάμε) και δεξιά
κι αριστερά από μια σειρά σπιτιών. Δεύτερο σπίτι δεν υπήρχε από πίσω. Και αυτό επί 5 χιλιόμετρα και ύστερα άλλο σουβλάκι
και άλλο κοκ....
Όσπου φτάσαμε στο ξενοδοχείο στην Κραϊόβα.
Μ' αρέσει να βλέπω φωτογραφίες από ταξίδια, αλλά δε μπορώ καθόλου τη διαδικασία σταμάτα, βγάλε γάντια, κράνος,
βρες τη φωτογραφική ή το κινητό, βγάλε φωτογραφία, ξαναβάλε μέσα, φόρα γάντια κράνος, ξεκίνα ......
κουράστηκα μόνο που τα έγραψα, γιαυτό φωτογραφίες πολλές δεν...
Ξενοδοχείο Craiovita
630 χιλιόμετρα κάναμε σήμερα.
Το βραδάκι κατεβαίνουμε στο κέντρο. Κόσμος πολύς και ωραίος και αν και καθημερινή, υπάρχει αρκετή κίνηση.
Οι τιμές για φαί και πιοτό περίπου στα δύο τρίτα από τις ελληνικές, αλλά δεν έχουν ευρώ. Ευτυχώς εμάς μας "βόλεψε"
η γκαρσόνα με μια μικρή προμήθεια
Μετά τη δεύτερη μπύρα τα μάτια κλείνουν και την κάνουμε για ύπνο